ทำไมใครๆมักเข้าใจว่าพอภาวนา หรือเจริญสติแล้ว
…จะต้องสงบ ควบคุมกายใจได้ดี ไม่หวั่นไหว (>”< )
ส่วนตัวแล้ว... เราชอบที่ได้ เฝ้า มอง แลดู ความเคลื่อนไหวของกาย-ใจแต่ละจังหวะ อย่างเพลิดเพลินมากกว่าที่จะต้องดูแลตัวเองให้นิ่งๆเข้าไว้
moment ที่เราสบาย สงบ ก็มีกันบ่อยๆได้ และดีด้วยอ่ะนะ
แต่ในขีวิต ที่เรียกว่าชีวิต มันโคตรจะหลากหลายหนิ
มันมีช่วงสนุก ฮา เศร้า เหงา เครียด เบื่อ บ้า หงุดหงิด ฟุ้ง หลุด วุ่นวาย เปราะบาง เหนื่อย อบอุ่น ดีใจ กังวล อ่อนแอ ชิวชิว มันส์ และอีกมากมายเป็นธรรมด๊า-ธรรมดา
ทำตัวเป็นคนนั่งอยู่ริมฝั่งน้ำน่ะ สนุกดี เดี๋ยวๆก็เห็นอะไรลอยผ่านไปมา ขึ้นๆ ลงๆ
จะเห็นอะไรเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น
การปฏิบัติก็คือการฝึกวิทยายุทธให้เราช่างสังเกต เชี่ยวชาญ และมีอาวุธ (อุปกรณ์) ครบมือ นั่นแล
... วางใจ แล้วก็ออกเดินต่อไป ชิวชิว (^^ )/~
Peace
ปล. แรงบันดาลใจที่เขียนเรื่องนี้ มาจากบทความของพี่วิจักขณ์ และบันทึกของครูน้อย ขอบคุณทั้งสองท่านมากนะค้า (^/l\ ^, )
…จะต้องสงบ ควบคุมกายใจได้ดี ไม่หวั่นไหว (>”< )
ส่วนตัวแล้ว... เราชอบที่ได้ เฝ้า มอง แลดู ความเคลื่อนไหวของกาย-ใจแต่ละจังหวะ อย่างเพลิดเพลินมากกว่าที่จะต้องดูแลตัวเองให้นิ่งๆเข้าไว้
moment ที่เราสบาย สงบ ก็มีกันบ่อยๆได้ และดีด้วยอ่ะนะ
แต่ในขีวิต ที่เรียกว่าชีวิต มันโคตรจะหลากหลายหนิ
มันมีช่วงสนุก ฮา เศร้า เหงา เครียด เบื่อ บ้า หงุดหงิด ฟุ้ง หลุด วุ่นวาย เปราะบาง เหนื่อย อบอุ่น ดีใจ กังวล อ่อนแอ ชิวชิว มันส์ และอีกมากมายเป็นธรรมด๊า-ธรรมดา
ทำตัวเป็นคนนั่งอยู่ริมฝั่งน้ำน่ะ สนุกดี เดี๋ยวๆก็เห็นอะไรลอยผ่านไปมา ขึ้นๆ ลงๆ
จะเห็นอะไรเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น
การปฏิบัติก็คือการฝึกวิทยายุทธให้เราช่างสังเกต เชี่ยวชาญ และมีอาวุธ (อุปกรณ์) ครบมือ นั่นแล
... วางใจ แล้วก็ออกเดินต่อไป ชิวชิว (^^ )/~
Peace
ปล. แรงบันดาลใจที่เขียนเรื่องนี้ มาจากบทความของพี่วิจักขณ์ และบันทึกของครูน้อย ขอบคุณทั้งสองท่านมากนะค้า (^/l\ ^, )
0 comment(s):